- байъатӣ
- [بيعتي]марбут ба байъат; бахшидашуда ҳангоми байъат
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
байъат — [بيعت] а. кит. муоҳида, аҳду паймон, муоҳидаи дӯстӣ, паймон бастан барои фармонбардорӣ ва итоат аз касе, ки одатан бо даст додан анҷом меёфтааст; пешвоӣ ё роҳбарии касеро пазируфтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
байъатнома — [بيع ت نامه] навиштаи дорои байъат, аҳднома, ки асосан ба подшоҳон ва амирон байъат мекарданд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ